خنده (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «خنده» است. ۱ - معنی خندهخنده، ضدّ گریه، حالتى كه در انسان به واسطه شعف، خوشحالى و بشاشت پيدا مى‌شود و در آن حالت، لبها و دهان به حركت مى‌آيد و غالباً اين حالت با آواز مخصوص همراه است. [۱]
لغت‌نامه، ج ۶، ص ۸۷۶۴، «خنده».
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از مشتقّات «ضِحك» استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطخنده استهزاآمیز (قرآن)، خنده در قیامت (قرآن)، خنده ساره (قرآن)، خنده سلیمان (قرآن)، خنده فرعونیان (قرآن)، خنده کافران (قرآن)، خنده مشرکان (قرآن)، خنده مکذبان (قرآن)، خنده منافقان (قرآن)، خنده مؤمنان (قرآن)، عوامل خنده (قرآن)، منشأ خنده (قرآن)، موانع خنده (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۳، ص۸۹، برگرفته از مقاله «خنده». رده‌های این صفحه : خنده | موضوعات قرآنی
|